Oko Nigdy Nie Śpi 2023 – artyści

Pisarka, historyczka surrealizmu, tłumaczka francuskojęzycznej surrealistycznej literatury. Autorka ponad 20 książek tłumaczonych na wiele języków. Wieloletnia profesorka amerykańskiej uczelni artystycznej. Ostatnie tytuły: „Archipelagi Rolanda Topora”, „Człowiek, który czeka. Pandemia na mansardzie” i „Świat zwariował. Poradnik surrealistyczny. Jak przeżyć”.

Jest polską skrzypaczką mieszkającą w Bazylei, w Szwajcarii. Zafascynowana sztuką współczesną i jej interdyscyplinarnością, zawsze szukała sposobu, aby fascynować ludzi i docierać do nich poprzez muzykę. Jest założycielką i członkinią Concept Store Quartet (Bazylea). W latach 2021/2022 była członkinią Kairos Quartett (Berlin). Jako skrzypaczka freelancerka współpracuje z Ensemble Modern Orchestra, Ensemble Neuverband, Ensemble Interface i innymi. W latach 2019-2020 była gościnnie I skrzypaczką Ligeti Quartet. Od 2015 roku jest asystentką na Akademii Sztuki w Szczecinie (PL).

Kuratorka wystaw, krytyczka sztuki, pisarka. Dyplom z historii sztuki, Uniwersytet Warszawski 1970. Działalność krytyczna od roku 1966. Artykuły i eseje publikowane w większości języków europejskich oraz japońskim i koreańskim; książki m.in. Sztuka w Polsce 1945-2005 (2005); Przeciąg - teksty o polskiej sztuce lat 80 (2009); Proszę bardzo, 2009; Już trudno (wywiad Doroty Jareckiej) 2014; Berlińska depresja, 2017; Lista, 2019; liczne monografie i albumy o twórcach polskich i zagranicznych.

Urodzony w Polsce w 1976 roku - magister filologii polskiej. Grejner obejmuje aspekty gatunku sztuki outsiderów z pojęciem "czym jest sztuka?". Pozostając wiernym sobie, czuje się komfortowo, siedząc na obrzeżach jakiejkolwiek klasyfikacji lub skojarzeń swojej praktyki z jakimkolwiek ruchem. Jego praktyka artystyczna służy jako narzędzie do uchwycenia i podzielenia się jego wglądem w kondycję ludzką i otaczający go świat. Poszukuje odpowiedzi na fundamentalne pytania: kim jesteśmy, skąd pochodzimy i dokąd zmierzamy. Pracując nad własnym poczuciem pytania czym jest sztuka?

Reporter, pisarz i podróżnik. Swoją pierwszą daleką podróż odbył w 1998 roku do ekwadorskiej dżungli. Jednak rozgłos przyniosła mu samotna wyprawa Afryka Maraton Południe – Północ, za którą w 2005 roku otrzymał prestiżową statuetkę KOLOSA. Od tamtego momentu odwiedził min. Indonezję, Syberię, Papuę Nową Gwineę, Madagaskar oraz Mongolię. Jest autorem kilku filmów dokumentalnych (min. Rejs na Kongo, Bair Batar – ktoś to musi robić, Europa ma zegarki – Afryka ma czas) emitowanych przez TVP1, TVN oraz 4 FUN TV. W 2009 roku został wyróżniony nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Scenarzystów INTERSCENARIO za scenariusz do filmu Holiday. Od 2015 współpracuje z magazynem "Kontynenty". W 2016 roku opublikował swą pierwszą powieść Czad. W poszukiwaniu straconego… za którą otrzymał nagrodę Magellana. Jesienią 2020 roku ukazał się Dotyk szamana – pierwsza część trylogii RYTUAŁY. Fabuła powieści powstawała równolegle ze scenariuszem sztuki Szaman. Spektakl reporterski, w której zadebiutował jako aktor i scenarzysta teatralny.

Od ponad 40 lat pracuje jako reżyser operowy i teatralny w Niemczech i za granicą. Był profesorem aktorstwa i reżyserii na Uniwersytecie Folkwang w Essen. Dziś jego twórczość skupia się przede wszystkim na projektach performatywnych o tematyce żydowskiej. Kiedy spotykam dziś nowych ludzi, takich jak ty, prawie zawsze jestem pytany, dlaczego, u licha, zamieszkałeś w Niemczech? Jesteś Żydem. Cóż, to długa i skomplikowana odpowiedź, a ten performance opowie trochę o mojej podróży, podczas której odpowiedź zmieniała się co kilka lat. W rzeczywistości, mówiąc biblijnie, nie było żadnej odpowiedzi, tylko podróż.

Urodzony w 1971 roku w Lublinie, artysta intermedialny tworzy interaktywne obiekty przestrzenne, video, realizacje graficzne, makiety, jest miłośnikiem architektury. Dyplom w Pracowni Druku Wklęsłego prof. Zdzisława Niedźwiedzia pod kierunkiem prof. Artura Popka. Od 1998 r. jest pracownikiem Wydziału Artystycznego UMCS. W 2004 r. uzyskał stopień doktora w dyscyplinie grafika, którego promotorem był prof. Zdzisław Niedźwiedź, a recenzentem prof. Ewa Walawska. W 2012 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie sztuki piękne – grafika, którego recenzentami byli profesorowie: Ewa Walawska, Andrzej Syska, Andrzej Basaj. Przedmiotem habilitacji była intermedialna wielowątkowa praca dotycząca architektury Osiedla zaprojektowanego przez Zofię i Oskara Hansenów w Lublinie. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Intermediów w Instytucie Sztuk Pięknych WA UMCS w Lublinie. Brał udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych, m.in. w Galerii Białej w Lublinie, Galerii Kronika w Bytomiu, BWA w Toruniu, CSW w Warszawie, Mediations Biennale w Poznaniu, Open City w Lublinie. Był członkiem jury konkursów w kraju i za granicą. W jego działaniach często pojawiają się architektoniczne makiety i przeskalowane interaktywne obiekty, czasami krótkie filmy, ożywiające często historyczne konteksty i prowokujące odbiorcę do aktywnej konfrontacji.

Scenografka, aktorka, reżyserka. Studiowała lalkarstwo w Polsce, w 1992 roku przeniosła się do Paryża. W 1997 roku założyła stowarzyszenie Miettes de Spectacles przy UNIMA we Francji. Prowadzi wiele warsztatów i reżyseruje przedstawienia teatralne, niektóre inspirowane twórczością Rolanda Topora (Professor Galopin, Sacré Proutto, Alicja w Krainie Liter, Wędrowne Muzeum Rysunku Dziecięcego, L'AmbigüE), inne autorstwa polskiej surrealistki Agnieszki Taborskiej (Biuro Snów Zaginionych) i wreszcie osobiste kreacje (Gra w klasy, Wild Light, Tête à Terre, Wiadomości ze świata, Pognieciony człowiek, W moim ciele). Elżbieta Jeznach współpracuje z takimi artystami jak Paulina Ołowska czy Maki Watanabe w performansach lub wystawach. Podczas COVID brała udział z Grażyną Rigall i Konradem Kulczyńskim w tworzeniu filmu animowanego Fantastyczne zniknięcie. W swoich kreacjach poszukuje tego, co ujawniają sny o rzeczywistości, niejednoznaczności ciała, gdy ewoluuje, ukrytego znaczenia liter, gdy słowa spotykają się po raz pierwszy. Jej spektakle były wystawiane we Francji i Europie, a kilka swoich kreacji z powodzeniem wykonała w Polsce w swoim ojczystym języku. Otrzymała nagrodę Topora za całokształt pracy 2018 rok w Théâtre du Rond Point w Paryżu. Oprócz pracy reżyserskiej prowadzi liczne warsztaty lalkowe dla dorosłych i dzieci. Od 2015 r. regularnie pracuje dla dzieci w szpitalu Necker w Paryżu.

Artysta zajmujący się: malarstwem, rysunkiem, muzyką, performancem, video-artem, teatrem. Pleszyński łączy dźwięki z kolorami i wizualnymi formami. Dźwięki wydobywa z dwóch trąbek, skonstruowanych z węży paliwowych, lejka kuchennego i ustników. W jego grze doszukać się można głosów dzikich zwierząt. Inspirują go także odgłosy okrętów kotwiczących w zatokach, nocne stalownie oraz ruchliwe skrzyżowania. Posługuje się często obrazami i video aby tworzyć dźwięk. Od samego początku związany z festiwalem OKO NIGDY NIE ŚPI, zajmuje się działaniami performatywnymi.

Urodzona w Polsce, a obecnie mieszkająca w Niemczech Izabela Plucińska ma na swoim na swoim koncie około trzydziestu filmów. Studiowała sztukę i film, a teraz genialnie łączy swoje talenty, tworząc animacje. W 2005 roku jej krótkometrażowy Jam Session zdobył Srebrnego Niedźwiedzia na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Od tego czasu ta utalentowana reżyserka cieszy się stałym strumieniem projektów i sukcesów. Jej politycznie i filozoficznie zorientowany średniometrażowy film Esterhazy był pokazywany na całym świecie w 2009 roku, m.in. w Anglii, Francji, Finlandii, na Węgrzech i w Meksyku, zdobywając szereg nagród. Obecnie Plucińska berlinianka z adopcji, pracuje we własnej firmie producenckiej Clay Traces.

Zajmuje się w sztuce przede wszystkim działaniami typu performance. Wypracowywał swój oryginalny charakter wypowiedzi artystycznych, w których konsekwentnie redukuje język i środki artykulacji, kreatywnie wykorzystując proste elementy tworząc z nich elementarne struktury – linię, okrąg, prostokąt, punkt. Jest autorem rysunków, obiektów, instalacji, performance i działań ulicznych. Brał udział w licznych wystawach, sympozjach i manifestacjach artystycznych w kraju i za granicą m.in. w Galerie Donguy, Paryż, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, Interdruck Schipper Patitz, Lipsk, Galerii Awangarda BWA, Wrocław, Galerii Labirynt 2, Lublin, Galeria Wschodnia, Łódź, Ośrodku Działań Artystycznych, Piotrków Trybunalski oraz licznych projektach w Niemczech, Holandii, Szkocji, Austrii, Rosji, Tajwanie, Białorusi, Szwajcarii, Izraelu, Norwegii, Hiszpanii, Japonii, Indonezji, Kanadzie, USA.

Artysta wizualny, także audialny i multimedialny, doktorant Szkoły Doktorskiej Nauk Humanistycznych i Sztuki UMCS. Odnosi się w twórczości do problemów społecznych i politycznych, nawiązując do teorii posthumanistycznych. Od 2000 roku próbując przekroczyć antropocentryczną wizję świata tworzy projekty uwzględniające naturalne składniki środowiska, które stają się niejako współautorami prac lub ich aktywnymi uczestnikami. Wykorzystuje różne media, w tym materiały z odzysku, ale stara się nie produkować nowych obiektów; zwraca uwagę na niezauważane aspekty otoczenia. Jego projekty realizowane były między innymi we współpracy z takimi instytucjami jak Pilar Juncosa & Joan Miró Foundation (2005, Palma de Mallorca), Künstlerhaus Villa Waldberta (2017, Monachium), Luxlakes A4 Art Museum (2019, Chengdu, Chiny) oraz galeria Foksal (2021, Warszawa).

Reżyser teatralny, od lat związana z wydziałem reżyserii łódzkiej PWSFTviT, najpierw jako studentka, później jako pedagog . Ważniejsze tytuły, które zrealizowała to: „Droga węża na skale” T. Lindgrena w Teatrze Studyjnym w Łodzi, „Czarujący Korowód” W. Schwaba, „Ożenek” W. Gogola, „Seks dla opornych” M. Rilm w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, „Next-ex” J. Machulskiego, „Dobre rzeczy” L. Lochhead w Teatrze Powszechnym w Łodzi, „Norymberga” oraz „Życie jest snem” w Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie. Na stałe współpracuje jako scenarzystka z Izabelą Plucińską- reżyserem filmów animowanych, laureatką Srebrnego Niedźwiedzia na Berlinale. Realizując bardzo różnorodny repertuar, sięgając po skrajne estetyki i dotykając całego spektrum problemów człowieka we współczesnym świecie wciąż szuka swojej drogi do widza.

Jej praca przekracza wiele dyscyplin. Tematyka jej projektów obejmuje sztukę instalacji, sztukę wideo, muzykę, architekturę i ilustracje. Kompozycje i procesy są multidyscyplinarne. W jej procesie artystycznym wszystko jest połączone - muzyka, ciało i wizualizacje są zintegrowane. Estetyka jest formą ekspresji, i tak jak muzyka i ciało ludzkie, mogą być dla siebie nawzajem inspiracją.

Absolwent Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu na specjalizacji malarstwo sztalugowe w pracowni prof. Jana Pręgowskiego (2001) i Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej (2009). Twórca grupy artystycznej Parter02 oraz Atelier Procesów Twórczych Apetyt zajmującym się przygotowaniem licealistów do egzaminów wstępnych na kierunki artystyczne i architekturę na ASP i politechnikę, zarówno w kraju jak i zagranicą. Oligofrenopedagog w Zespole Szkół nr 30 Specjalnych w Bydgoszczy, wykładowca Wyższej Szkoły Informatyki i Umiejętności, felietonista Expressu Bydgoskiego, kurator wystaw, projektant mebli i scenografii, akcji street art, performanców, realizator instalacji przestrzennych, treningów wyobraźni (warsztaty z zakresu teatru rysowania i malowania dla dzieci, młodzieży i dorosłych - przedszkola, świetlice BORPA, gimnazja, licea i korporacje).

Przyjaciel Czarnego Karła, przyjaciel Oka, odszedł nagle ale jego idee zostały z nami. Marcin Giżycki był polskim historykiem filmu i sztuki, krytykiem i filmowcem. Był profesorem Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie, starszym wykładowcą w Rhode Island School of Design oraz dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych ANIMATOR Animator w Poznaniu. Był także przyjacielem Grupy Czarny Karzeł z którą wspólnie zrealizował kilka projektów filmowych: - Theatrum Magicum, 2017, - Wieczór, 2019, - Niedokończone życie Phoebe Hicks, 2022-2023 (premiera odbędzie się 10 sierpnia 2023 r.).

Absolwentka Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie, kierunku "Malarstwo" . Pierwsze prace zamieszczała w wirtualnych galeriach, takich jak Truml, Variart i Digart. W 2014 r. wzięła udział w projekcie „Horror na Roztoczu” wydawnictwa Alter Manes, wykonując ilustracje do trzech opowiadań. W 2019 r. stworzyła ilustracje do książki „Czubek” Bożeny Kraczkowskiej (Wydawnictwo Novae Res). Tworzy intuicyjne rysunki za pomocą długopisów, czasem dodając do nich krótkie komentarze. W swoich pracach poszukuje tego, co jeszcze nieznane i głęboko ukryte pod maską powierzchowności. Inspiracje czerpie z zapatrzenia się na czas miniony: wspomnienia, marzenia i sny są nieodłącznym atrybutem jej działań twórczych.

Polski artysta interdyscyplinarny urodziny w Będzinie w 1982. Absolwent Akademi Sztuk Pięknych w Krakowie (2009) i San Franciso Art Institute (2012). Doktoryzował się na Tama Art University w Tokio w 2022. Obecnie adiunkt w Akademii Sztuki w Szczecinie. Zainteresowany przede wszystkim międzykulturowymi badaniami porównawczymi dotyczącymi tożsamości, mediów, polityczności i dziedzictwa kulturowego, łączącymi praktykę artystyczną z eksperymentalna antropologia i współczesna krytyka społeczna. W swojej pracy artystyczno-naukowej stosuje głównie strategie DIY, Quick and Dirty, Low Budget oraz Hit & Run, w oparciu o zinterpretowane założenia konceptualizmu, minimalizmu, późnej awangardy i arte povera.

Jest absolwentem Animacji społeczno-kulturalnej na UŚ (Cieszyn). Pochodzi z Imielina, mieszka i pracuje w Tychach. Założyciel Grupy Artystycznej Teatr T.C.R.. Kurator Tyskiego Festiwalu Performance. W swoich działaniach artystycznych bada granice eksploatacji ciała poprzez naciski wywierane przez idee lub/i wręcz przeciwnie. Autor ponad 50 performance prezentowanych między innymi na: ARTeria PIERWSZY STRZAŁ w Częstochowie, Festiwalu CZYTAJ w Częstochowie, Festiwalu Teatralnym Bez Granic w Cieszynie, Festiwalu Performance Koło Czasu w Toruniu i wielu innych.

Performer, autor instalacji, obiektów, fotografii, rysunków. Urodzony w 1973 roku w Łodzi. Wykładowca Instytutu Sztuki Pięknych WA UMCS w Lublinie. Swoje prace opiera na rekonstrukcji i kopiowaniu starych przedmiotów, dokumentów, fotografii, a raczej tworzeniu ich łudząco podobnych imitacji. W większych instalacjach ujawnia się też kolekcjonerskie zamiłowanie artysty - nagromadzone przedmioty tworzą wówczas trudne do ogarnięcia zbiory, określone przez Joannę Mytkowską jako "barok nadmiaru i entropia detali". W jego pracach ujawnia się też wątek wanitatywny - odtwarzanie minionej kultury materialnej staje się sposobem podejmowania tematu krótkotrwałości, przemijalności i śmierci. Podobny charakter mają też jego akcje i działania performerskie, czasami uzupełniane skomponowaną przez niego muzyką.

Podczas festiwalu będziecie mieli przyjemność spotkać Rufusa Rufson artystę wizualnego, reżysera, 2D/3D Motion Designer.

Urodził się w 1986 roku. Ukończył Liceum Plastyczne w Zespole Szkół Plastycznych w Lublinie. W latach 2007 - 2012 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby. W roku 2012 uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Adama Myjaka. Od 2014 r. asystent w Pracowni Brązu na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie. W 2022 uzyskał stopień doktora w dziedzinie sztuki na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie. Od 2022 prowadzi pracownię Brązu na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Wielokrotny Stypendysta Marszałka Województwa Lubelskiego w dziedzinie twórczości artystycznej oraz stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Znaczącym czynnikiem dla tematyki moich prac jest przeobrażenie - metamorfoza organizmów. Interesuje mnie moment przejścia z jednej rzeczywistości w inną, którą staram się określić za pomocą formy, ciała i struktury w humanoidalnych tworach, które powołuję do istnienia.

Profesor zwyczajny nauk humanistycznych, kierownik Zakładu Antropologii Kulturowej na UAM w Poznaniu, wykładowca UG w Gdańsku i MU w Brnie. Prowadził etnograficzne badania terenowe w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Autor kilkunastu książek i ponad 150 artykułów naukowych. Odznaczony odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Przewodnicząc Kapituły Nagrody Artystycznej Miasta Poznania. Ostatnio w wydawnictwie Albus opublikował cykl "Trzecia płeć świata", "Małżeństwa świata" i "Domy świata".

Artysta interdyscyplinarny Art & Science / Bio Art. Reżyser, rzeźbiarz, malarz, scenograf, fotograf, grafik, designer. Organizator wystaw, spektakli, eventów, festiwali. Lider convivium Slow Food Pomorze. Stypendysta Ministerstwa Kultury, Urzędu Marszałkowskiego, Wydziału Kultury Miasta Gdańsk.

Urodziła się w Krakowie w 1974 roku. Jej prace znajdują się w zbiorach m.in.: Stowarzyszenia Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, Międzynarodowego Triennale Sztuk Graficznych Imprint w Warszawie oraz Muzeum Kresów w Lubaczowie, Kolekcji Banku PKO BP. Zajmuje się rysunkiem, grafiką oraz działaniami intermedialnymi. Podejmuje wątki związane z Krakowem, jego historią, specyficzną atmosferą, wyjątkowymi miejscami i przede wszystkim mieszkańcami, tworząc ich portrety. W swoich pracach chce utrwalić współczesny obraz miasta, a także przywołać i ocalić przed zapomnieniem obraz Krakowa z lat minionych (m.in. projekty o Nowej Hucie, biurowcu Prodlew, czy domu Stanisława Wyspiańskiego). Wizerunki mieszkańców oraz budynków składają się w portret miasta, w którym żyje ich autorka.

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom zrealizowany w pracowni prof. B. Borkowskiej Zajmuje się architekturą, architekturą wnętrz, projektowaniem form przemysłowych, wystawiennictwem, sztuką. Współzałożycielka zespołu projektowego nsMoonStudio. Współautorka wnętrz filharmonii Łódzkiej im Artura Rubinsteina, współautorka Cricoteki –Muzeum dokumentacji sztuki Tadeusza Kantora w Krakowie. Nominowana do nagrody Mies van der Rohe. Reprezentowała Polskę wraz z ówczesną swoją firmą nsMoonStudio na Biennale architektury w Wenecji na wystawie kuratorowanej Przez Adama Budaka . Od 20 lat pracuje w branży architektonicznej od 6 lat prowadzi samodzielną, niezależną pracownię Szultk Architecture.

urodzony w 1982r. W Braniewie. Absolwent wrocławskiej ASP na Wydziale Malarstwa i Rzeźby. Autor obrazów-reliefów, mozolnie modelowanych układów centrycznych, całościowo zaprojektowanych obiektów, wyznaczających pewien precedens i zapotrzebowanie na inną kategorię przedmiotów. Tworzy prace o niezwykle silnym odziaływaniu optycznym, monumentalne, sugestywne i metaforyczne, mogące zdawałoby się zassać otoczenie lub zasilić je energetycznie. Finalista konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Autor indywidualnych realizacji przestrzennych z zakresu site specific w Mieszkaniu Gepperta we Wrocławiu, w klubie NRD w Toruniu, w Galerii MDS i Galerii R46 we Wrocławiu. Kilkukrotny gość Przeglądu Sztuki Survival we Wrocławiu, jako autor instalacji dźwiękowych i performer. Uczestnik wystaw zbiorowych w BWA Studio we Wrocławiu, Woliery 2 w Muzeum Współczesnym Wrocław, PALINDROM i FOTOMORGANA w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie. Autor głośnej akcji performerskiej w Muz

Absolwentka Instytutu Wychowania Artystycznego (obecnie Wydział Artystyczny) UMCS w Lublinie. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. M. Hermana w 1982r. Przewód kwalifikacyjny I stopnia w ASP w Krakowie w 1997 r. W 2009 r. przewód habilitacyjny w ASP w Łodzi. Do 2020 pracowała na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie na stanowisku profesora. Współzałożycielka i współprowadząca autorską pracownię eko-art w Instytucie Sztuk Pięknych WA UMCS. W dorobku wystawy indywidualne i zbiorowe, udział w plenerach i festiwalach land-artu. Zajmuje się twórczością w zakresie malarstwa, sztuki papieru, sztuki wikliny. W swoich pracach wykorzystuje materiały pochodzenia naturalnego, jak soki z roślin, igliwie, wiklinę, oraz papier ręcznie czerpany i pochodzący z recyklingu.

Artystka intermedialna. Autorka instalacji, fotografii i wideo. Urodzona w 1990 roku w Biłgoraju (woj. lubelskie).

Od 1985 pracuje jako pedagog w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, gdzie prowadzi Pracownię Działań Transdyscyplinarnych, obecnie jako profesor zwyczajny. Zajmuje się instalacją, działaniami w przestrzeni publicznej (obiekty i rzeźby wielkoskalowe, w relacji do architektury ), sztuką krytyczną oraz Bioartem analizującą dyskursywne relacje ciała, władzy, wiedzy i nauki. W 2018 organizuje Art Lab Wyspa nowe miejsce na Wyspie Sobieszewskiej. zorientowane jest na poszukiwanie związków z nowymi technologiami, biomediami, ekologią, performatyką, eksperymentalnymi formami obrazowania oraz nowymi teoriami kultury w szczególności posthumanizmem.

Artystka wizualna, doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych i Sztuki UMCS w Lublinie. Magister sztuki w Szkole Filmowej w Łodzi w dziedzinie fotografii, a także magister filologii polskiej (teatrologia) oraz dziennikarstwa i komunikacji społecznej. Wielokrotna stypendystka, autorka nagradzanych prac oraz książek artystycznych. Jej prace były wystawiane w wielu muzeach i galeriach na całym świecie. Laureatka Prix HSBC pour la Photographie, nominowana do Foam Paul Huf Award i DZ BANK Art Collection Fellowship, artystka roku DongGang International Photo Festival w Korei Południowej. Reprezentowana przez galerie Gowen Contemporary w Genewie oraz Intervalle w Paryżu. Redaktor naczelna „Postmedium” – magazynu poświęconego prezentacji tekstów autorstwa artystów sztuk wizualnych. W swojej praktyce artystycznej oraz w badaniach teoretycznych eksploatuje temat traumy, pamięci oraz wpływu współczesności na postawę i możliwości jednostki twórczej. Od czasu poważnego wypadku samochodowego jej fizycznie dotknięte ciało w naturalny sposób stało się narzędziem eksploracji rzeczywistości. Stawiając siebie w roli obiektu performatywnych działań, porusza również wątki feministyczne. Aktualnie bada temat słabości i wycofania w polu sztuk wizualnych oraz szuka drogi opisu alternatywnych wrażliwości w kontekście nadmiaru bodźców i dojmującego wyczerpania społeczeństwa.

Urodzona w 1984 r. Absolwentka Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie. Dyplom uzyskała w roku 2011w Pracowni Multimediów. W tym samym roku zadebiutowała filmem pt: Rosyjski romans, który zdobył II nagrodę oraz nagrodę publiczności w konkursie Samsung Art Master. Od roku 2020 doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych w Lublinie na kierunku Sztuki Wizualne. Realizuje plan badawczy pt: Człowiek współczesny w czasach postprawdy. Jest twórcą etiud filmowych, instalacji oraz charakterystycznych dla niej rzeźb, które pokrywa tatuażami. Artystka tatuuje na humanoidalnych obiektach teksty kultury, które sytuują jej prace w różnych kontekstach: historycznym , politycznym, filozoficznym. Obiekty te cechuje niejednoznaczność: z jednej strony jest to podmiot zanurzony w wieloaspektowości kultury z drugiej jest on niczym więzień w rzeczywistości, w której jest „bombardowany” informacją. Artystka brała udział w wielu wystawach i festiwalach filmowych w kraju i za granicą m.in.: „IN OUT” CSW łaźnia w Gdańsku, Cairo Video Festival w Kairze, Mediations Biennale w Poznaniu, Galerii Białej w Lublinie, PGS w Sopocie.

Urodzony w 1989 roku w Łodzi. Ukończył Liceum Plastyczne im. T. Makowskiego w Łodzi. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, na Wydziale Malarstwa i Rysunku (2016 r.). Specjalizuje się w malarstwie przestrzenno-geometrycznym. Lubi eksperymentować z różnymi fakturami. Nie boi się niekonwencjonalnych sposobów nakładania farby, uzyskując w ten sposób często bardzo oryginalny efekt końcowy. Artysta porusza delikatne strefy estetyczne. W swoich pracach przede wszystkim podkreśla emocjonalne zróżnicowanie przestrzeni łącząc ze sobą różne techniki. Szczególną uwagę przykłada do doboru barw, struktury i form. Każde jego dzieło integruje się z przestrzenią i wprowadza odpowiedni stan emocjonalny.